Slam

Rekto:verso vroeg drie slam poets om een bijdrage binnen het thema 'dekolonisering'.

Geschiedenis

door Esohe Weyden

Geschiedenis
Geschade vlaag van gebreken
Het is gebeurd en het is geschied
De tijd kent geen genade
En terugtikken?
Dat kan die niet
Uiteengespatte kinderdromen
Niet eens half zo krachtig als dynamiet
Waardeloze kinderhoofden
Wegens bezetting door een parasiet

Zij
Zij waren hun hoogmoed kwijt
De draad, de kluts en de weg
Tot ze met lege handen achterbleven
De lege handen afgegeven
Zij
Zij waren niet meer zij
Zij waren in een vervlogen tijd ter ziele gegaan
Met mankementen net dementen
Geen drijfveer meer om op te staan
Geen gevoel op hun gezichten
Geen gewicht in hun gewrichten
Geen odeur getransporteerd naar hun gebrekig reukorgaan

Moederlands materie
Dat is wat er werd gestolen
Moeder landt nu haar tranen in uitgegraven holen
Er sijpelt bloed langs uw lippen
In de naam van de wetenschap
Mangemaakte ziektes en eveneens bananensap
Kersen worden meegevoerd door de wind
Sappig en zwart
Landend op de taart van de gulzigaard
Want hoe zwarter de bes hoe zoeter het sap
Noch kracht hadden zij dalend bij elke stap
Hoopvolle lichamen tegen elkaar gedrukt
Hun smeekbeden scheurden hun cellen
Maar dat de voorvader van de mens zwart wa s Durft niemand hen te vertellen

Daarom is het belangrijk dat wij allemaal onze geschiedenis kennen
Opdat we deze nooit zouden herhalen
Dus van mijn hart maak ik geen moordkuil
Nee

Mijn hart bestaat uit restanten van zoutloze tranen
Maar ik draag hoop op een mooie toekomst mee

---

De oevers van de Nijl

door Anissa Boujdaini

Ik zit aan de oevers van de Nijl,
waar mijn onrust rustig wordt,
mijn ziel zich niet meer verstopt,
en mijn hart niet meer vreest
voor de woorden die ze spreekt

Aan de oevers van de Nijl,
waar goud niet zomaar verandert in zand,
denk ik terug aan mensen die sparen
enkel en alleen om in schulden te geraken.
Ik wil daarvan wegvaren, dus ik zit hier God te vragen
mij blind te maken voor wereldse zaken.

Aan de oevers van de Nijl,
waar geen hulde wordt gebracht aan de verkeerde man,
denk ik terug aan mijn Antwerpen, dat ik graag zie
met een liefde, soms kinderlijk, een vleugje nostalgie
want ze kent de kracht van Goku uit Dragonball Z,
maar ook al gaat mijn liefde voor haar diep
ik voel me verraden, dus ik heb haar verlaten
want haar keizer is de mijne niet. En bovendien
was ik daar toch al te lang, want ik dacht al in angst
ik dacht te bekrompen, ik dacht te ‘bl*nk’.
Dus ik trek heel even weg naar andere steden
en leer bij van het nomadenleven
van kung fu meesters en sufi geleerden.
Ik ben de combinatie
tussen Bruce Lee en Ibn 3arabi.
Want enkel wanneer ik Brussel zie branden
herinnert de warmte me:

Aan de oevers van de Nijl,
waar gesprekspartners uw IQ niet doen dalen tot 70
omdat ge over uw geloof in God wilt spreken,
denk ik terug aan wanneer ik heb gezwegen
en mijn overtuigingen niet heb verdedigd
door onwetendheid of voor de goede vrede.
Ik kijk naast mij
en naast mij zit de vrouw van Fir3aoun in haar woelige tijd.
Net als zij zoek ik rust aan deze oevers van de Nijl
want bij momenten van tristesse en stress
vind ook ik steun en kracht bij profeten als Mozes
en ik besef dat ik me niet hoor te schamen
voor alle schoonheid die ik daarin ontdek.
Ik zit aan de oevers van de Nijl
en ik ben tevreden.
Ik laat me niet meer dicteren
door negatieve ideeën
want ik weet dat de Moren komen
en zie hoe witte mensen verloren lopen.

Dus als ge me een volgende keer ziet
en ik lach letterlijk naar niets
en mijn ogen spreken woorden
los van onrust en verdriet
stel geen vragen, ik geniet.

deze kleine wereld hier
heb ik achter mij gelaten
om in helende rivieren te kunnen baden.
Weet dat ik onder oosterse zonnestralen
lig te zonnebaden.
Weet waar ik ben in gedachten

daar, aan de oevers van de Nijl

---

Bepaalde types

door Yousra Benfquih

Ik ging onlangs lunchen
in een bistro, dat is een bepaald type
restaurant, en bestelde
een frisse salade met Parmezaan,
een bepaald type kaas,
en het smaakte bepaald niet slecht,

shit, klonk het toen ik de vinaigrette
vervolgens op mijn trui ging morsen;
nu vloeken doe ik anders zelden
maar zie je, deze had ik net gekocht,
en hij was van kasjmier, dat is
een bepaald type wol,
afkomstig van een bepaald type geit,
en bepaald niet goedkoop.

Maar er zat niets anders op:
ik moest met de trui met de vlek
want ik was te ver van huis,
naar het Fotomuseum,
dat is een bepaald type museum,
naar de expo van Ai Wei Wei,
een bepaald type held, over
mensenrechtenschendingen,
een bepaald type geweld,
en het heette ‘Mirror’:
dat betekent in een bepaald type taal
een spiegel, dat is een bepaald type beeld
dat je hebt, soms opgelegd, en het bepaalt heel veel,

bij de inkom betaalde ik
nochtans niet veel,
een paar euro’s, dat is
een bepaalde type munt,
en een munt is een bepaald type liegen;
en toen ik buitenkwam viel er miezer,
een bepaald type neerslag dat zachtjes uit de lucht valt
hoewel je daar vast niet vanuit de lucht valt
ik toch een beetje uit de toon val, hoewel: ook vallen
is een bepaald type rechtstaan,
de dictatuur een bepaald type rechtsstaat
dat is net wat Ai Wei Wei aankaart
al is zijn werk volgens bepaalde type criteria
daardoor te geëngageerd en ook
en mijn tekst geen gedicht meer,
omdat ze aan de politiek raken,
nochtans is ook de politiek een bepaald type poëzie:
wie duidelijkheid wil, komt er bedrogen uit
mooie woorden troef, daden doorgaans zoek.

Misschien is het dan goed
dat ik weldra ophoud,
maar vinden jullie het oké,
dat is een bepaald type akkoord
zoals zijn jullie het er mee eens
als ik nog even zeg hoe het afloopt:
na het museum nam ik de tram,
een bepaald type voertuig,
naar huis en zette de tv aan,
een bepaald type toneel.

Jongens, er was veel te doen,
iets met een wereldkampioenschap
iets met voetbal, een bepaald type sport,
waar dikwijls wordt gegokt, spelers te veel kosten
en nooit eens borsten mogen hebben,
ik ben nochtans even grote fan van Imke als Thibaut Courtois,
en trouwens Imke kan ook Imke zijn
zonder Thibauts zus te zijn,
maar soit, ik dwaal af.

Waar was ik: het avondjournaal,
en dat er onrust, oproer, rellen waren ontstaan:
dat is een bepaald type boos zijn,
of beter: radeloos zijn,
of meer nog: ongehoord zijn, want luister:
hoe je van het glas in een ruit
pas merkt dat het er was
eens het aan diggelen is geslagen,
net als gefluister dat alsmaar in dovemans oren valt,
vroeg of laat in roepen overslaat,
in stilte worden oproerkraaiers geboren.

(Dat is natuurlijk storend)
en daarover zei een zekere meneer Jambon,
een minister, dat is ook een bepaald type
oproerkraaier maar dan anders,
in strak pak, rechte kraag, nette das
en de wenkbrauwen
zorgvuldig gefronst alvast,
dat het om bepaalde type jongeren gaat.

En ik dacht tjein,
jambon dat is in het frans
een bepaald type vlees
maar een bepaald type jongeren,
neen, dat ken ik niet, meneer.